شناسهٔ خبر: 62357 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

مسائل زنان عرب در «بنویس من زن عرب نیستم»

سمیه آقاجانی گفت: در محتوای داستان‌های این مجموعه مسائلی مثل طلاق، فقدان آزادی‌های زنان و ضعف قوانین حمایت از زنان در کشورهای عربی، مطرح شده است؛ از عدم رسمیت حق مادری گرفته تا قتل‌های ناموسی.

مسائل زنان عرب در «بنویس من زن عرب نیستم»

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ کتاب «بنویس من زن عرب نیستم»، مجموعه داستان‌های کوتاه بانوان داستان‌نویس عرب از کشورهای مختلف است. این اثر به‌عنوان دومین کار ترجمه سمیه آقاجانی منتشر می‌شود. عنوان کتاب، نام یکی از داستان‌های مجموعه به قلم «غاده السمان» نویسنده سوری است که اثر پیشین مترجم یعنی «بیروت ۷۵» هم از کتاب همین نویسنده بوده است. سایر داستان‌های مجموعه را نویسندگان سرشناس سوری، لبنانی، مصری، کویتی و تونسی تشکیل می‌دهند.
 
آقاجانی در رابطه با زمینه داستان‌های مجموعه گفت: «زمینه فمنیستی چیزی است که همواره در داستان زنان عرب به چشم می‌خورد. در محتوای داستان‌های این مجموعه هم مسائلی مثل طلاق، فقدان آزادی‌های زنان و ضعف قوانین حمایت از زنان در کشورهای عربی، مطرح شده است؛ از عدم رسمیت حق مادری گرفته تا قتل‌های ناموسی. کتاب «بنویس من زن عرب نیستم»، حاصل مطالعه چندین مجموعه داستان به زبان عربی و گزینش و گردآوردی آثار از آنهاست.»
 
وی در رابطه با داستان «بنویس من زن عرب نیستم» به عنوان یک نمونه از این مجموعه افزود: «عنوان داستان، گریز به شعر معروفی از محمود درویش، شاعری است که او را با اشعار چند لایه و به لحاظ هنری غنی، می‌شناسیم. این داستان، وضعیت زنان عرب را با اوضاع زنان در کشورهای غربی قیاس می‌کند و زنی که پدر عرب و مادر فرانسوی دارد، به‌رغم مخالفت‌ها به مردی هموطن پدرش دلبسته شده و در نهایت با او ازدواج می‌کند. اما در طول زندگی، وقتی با ارزش‌های مردسالار جامعه پدری مواجه می‌شود، می‌فهمد نگاه همسری که صرفا از او توقع اطاعت دارد برایش قابل درک نیست. این شکاف فرهنگی، در نهایت موجب می‌شود که ورد زبان همسرش «بنویس من مرد عربی هستم» (همان شعر محمود درویش)  را به این صورت بازخوانی کند که: «بنویس من زن عرب نیستم!» و با برائت از ریشه عربی خود، بکوشد به ریشه فرانسوی‌اش پناه ببرد.»
 
آقاجانی درباره علت اشتیاق خود به عربی خاطرنشان کرد: «کشورهای زیادی در جهان به زبان عربی صحبت می‌کنند که این، جمعیت قابل توجهی را شامل می‌شود. ضمن اینکه بسیاری از این کشورها در اطراف ما هستند و به لحاظ فرهنگی هم نقاط مشترک زیادی داریم. همچنین از دوره کارشناسی ارشد و دکتری که در سوریه تحصیل کردم و به ادبیات معاصر عرب علاقه‌مند شدم، از سویی شاهد این بودم که مردم ایران، نگاهی متفاوت نسبت به اعراب و زبان عربی دارند. در حدی که برای فروش اثر قبلی من، کتاب‌فروشی‌ها می‌گفتند کاش «بیروت» یا لفظی که یادآور جامعه عرب باشد در عنوان کتاب نمی‌بود تا مخاطب ایرانی برای خرید آن رغبت بیشتری نشان دهد. گر چه استقبال به طور نسبی خوب بود و آن اثر به چاپ چهارم هم رسیده اما کماکان واکنش‌هایی از این دست هم دیده می‌شود. آشنایی با ادبیات این کشورها را به منزله یک پل فرهنگی دیده‌ام و از این رو به عربی و ترجمه از این زبان، اشتیاق پیدا کرده‌ام. کتاب‌های مهم ادبیات عرب در جهان ترجمه می‌شود اما در ایران، متاسفانه یا ترجمه نشدند، یا ترجمه خوبی نداشته‌اند یا مخاطب خوبی پیدا نکرده‌اند و امیدوار هستم با تلاش علاقه‌مندان در این زمینه، بین فرهنگ‌ها آشتی صورت بگیرد.»
 
کتاب «بنویس من زن عرب نیستم»، در ۲۰۰ صفحه، شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و بهای ۲۰ هزار تومان از سوی نشر ماهی منتشر و روانه بازار شده است.

نظر شما